Kolejne naloty i badania w projekcie
W miesiącach wakacyjnych, kiedy wielu z Was odpoczywało od znoju ciężkiej pracy w swoich ulubionych częściach świata, na parkowym niebie pojawiły się tajemnicze samoloty, krążące tu i tam. Jest to widok niecodzienny, ponieważ loty nad parkami narodowymi są dozwolone tylko w wyjątkowych przypadkach, za zgodą dyrektora parku. W tym przypadku naloty służyły pozyskaniu danych do projektu „Teledetekcja w Ujściu Warty”. Loty nad parkiem wykonano w czerwcu i sierpniu kiedy na parkowym niebie nie było ani jednej chmurki. Aby trafić na takie bezchmurne warunki trzeba poświęcić wiele godzin na śledzeniu pogody by w kilka godzin zebrać choć część danych. Udało się znaleźć pogodne dni, by w końcu przeprowadzić jedne z ostatnich badań lotniczych w tym projekcie. Tego roku skupiliśmy się, by za pomocą laserowego skanowania zebrać informację o wysokości i strukturze siedlisk roślin zielnych i drzewiastych. Dzięki temu można wyznaczyć granice roślinności ekspansywnej, zarejestrować informację o zróżnicowaniu wysokości, zwarcia i okazałości drzewostanów w parku lub wyznaczyć zmiany w granicy lasu, zakrzaczeń lub płatów trzcinowisk i roślin inwazyjnych porastających powierzchnię badanego obszaru. Zebraliśmy również informację z badania kamerą, która potrafi rejestrować różne długości wiązek świetlnych wysyłanych przez zbiorowiska poszczególnych gatunków roślin. Każde zbiorowisko odbija różniące się od siebie kombinacje wiązek dzięki czemu uzyskujemy kod dla każdego gatunku. Aby rozszyfrować kod na łąkach parkowych, w tym samym czasie co naloty, ekipy botaników uwijały się na wyznaczonych powierzchniach kontrolnych łąk, badając dokładny skład gatunkowy roślin. W ten sposób powstaną wzorce, dzięki którym będzie można rozpoznawać wśród danych z kamer, rozmaitość zbiorowisk roślinnych w całym parku i jego otulinie. Kolejnym z badanych parametrów była temperatura powierzchni terenu (badania termowizyjne dzienne i nocne). Na ich podstawie można odczytać informacje o kondycji roślinności i siedlisk. Zebrane i przeanalizowane dane powiedzą nam o tym czy dotychczas podejmowane działania ochronne przynoszą pozytywny skutek i czy należałoby coś zmienić by poprawić stan siedlisk na badanym obszarze.
Projekt finansowany jest ze środków unijnych w ramach programu POIiŚ 2014-2020; działanie 2.4, „ochrona przyrody i edukacja ekologiczna”, podtyp projektu 2.4.4d „Ocena stanu zasobów przyrodniczych w parkach narodowych przy wykorzystaniu nowoczesnych technologii teledetekcyjnych”
Całkowity koszt projektu 3189734,89 złotych, z czego kwota dofinansowania wyniesie 2711 274,65 złotych zgodnie z umową POIS.02.04.00-00-0006/18 zawartą w październiku 2018 roku pomiędzy Dyrektorem Parku a Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie.
- autor: Robert Zdrojewski, data: 2020-09-30
