Badania naukowe

  • Wrona siwa Fot. G. Gaczyński

Wpływ asynchroniczności wykluwania się piskląt wrony Corvus cornix na ich zachowanie i biologię

Pełna nazwa projektu: „Wpływ asynchroniczności wykluwania się piskląt wrony Corvus cornix na ich zachowanie i biologię – interakcje między rodzeństwem oraz potomstwem i rodzicami”

Projekt finansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa WyższegoNr IP2010 049170

Kierownik projektu - dr Piotr Zduniak – Zakład Biologii i Ekologii Ptaków UAM

Wykonawca projektu – dr Jakub Z . Kosicki - Zakład Biologii i Ekologii Ptaków UAM

Asynchroniczne wykluwanie się piskląt jest zjawiskiem powszechnie znanym wśród wielu gatunków gniazdowników. Prowadzi ono do wytworzenia się różnic w wieku i co za tym idzie w wielkości piskląt z poszczególnych lęgów. W przypadku braku wystarczającej ilości pokarmu skutkiem asynchronicznego wykluwania się piskląt może być śmierć najmniejszych z nich i przeżycie pozostałych młodych. Z punktu widzenia rodziców pozytywnym efektem niejednoczesnego wylęgu może być np. obniżenie wydatków energetycznych ponoszonych przez rodziców w trakcie karmienia piskląt. Tym samym asynchroniczność wylęgu piskląt w gnieździe wpływa na zachowanie młodych (np. konkurowanie o pokarm) oraz ich rodziców (opieka rodzicielska).

Obiektem badań w niniejszym projekcie jest wrona Corvus cornix. Ważnym elementem biologii tego gatunku w kontekście asynchroniczności wylęgu piskląt, ich karmienia przez rodziców oraz dostępności pokarmu w środowisku jest fakt, iż mimo doskonale rozwiniętych umiejętności drapieżniczych ptak ten jest wszystkożerny. Polifagizm gatunku połączony z pierwotnym środowiskiem zalewowym (gdzie badany jest gatunek), obfitującym w różnorodne pożywienie, stawia pod znakiem zapytania istnienie widocznej interakcji między asynchronicznością wykluwania się piskląt a ograniczeniami bazy pokarmowej, której najbardziej przewidywalnym efektem jest śmierć najmniejszych osobników w gnieździe. Główne cele projektu to: 1) sprawdzenie, czy rzeczywiście asynchroniczność wylęgu i wytworzona w ten sposób hierarchia wielkości wśród piskląt wrony w poszczególnych gniazdach, w połączeniu z obfitością i różnorodnością pokarmu na badanym terenie, ma bezpośredni i istotny wpływ na ich zachowanie, stanowiące z kolei o ich przeżyciu; 2) opis zachowania piskląt, w tym zbadanie wpływu różnic w wieku, wielkości i płci piskląt w lęgu na stopień konkurencji między nimi o pokarm otrzymywany od karmiących rodziców oraz o zajmowaną pozycję w gnieździe, mogącą wpływać na możliwość zdobywania pokarmu od rodziców; 3) opis zachowania dorosłych ptaków przy gnieździe, ze szczególnym zwróceniem uwagi na czas karmienia piskląt.

Szczególnie cenną cechą niniejszego projektu jest propozycja badań nad zachowaniem modelowego gatunku ptasiego drapieżnika terenów podmokłych środkowej i wschodniej Europy, przypuszczalnie w jego pierwotnym/wyjściowym biotopie.

  • Wrona siwa Fot. G. Gaczyński
  • Wrona siwa Fot. A. Jirak-Leszczyńska
  • Pisklęta i jaja wrony siwej Fot. P. Zduniak

Wstecz